Οι λεπτομέρειες και τα μικροπράγματα είναι αυτά που μπορούν να δώσουν χρώμα σε μια ημέρα και να φτιάξουν τη διάθεση. Ένα μικρό «κάτι». Μια προσφορά. Μια απλή κίνηση αγάπης και αλληλεγγύης. Όπως το κίνημα με τον «καφέ που περιμένει», Ένα κίνημα που ξεκίνησε από τα εργατικά καφενεία της Νάπολι πριν από έναν αιώνα, φούντωσε μέσω του διαδικτύου τα τελευταία χρόνια και εξαπλώθηκε σε όλο τον πλανήτη και έφτασε και στην Ελλάδα.

Το κουρείο του ’78 θέλει να συμμετέχει με τον δικό του τρόπο σ’αυτή την πρωτοβουλία προτείνοντας το «κούρεμα που περιμένει» γιατί το θεωρεί ως μια άλλου τύπου απόλαυση που την έχουμε ανάγκη όλοι.

Το «κούρεμα που περιμένει» είναι ένα κούρεμα-ή ξύρισμα -που προπληρώνεται από κάποιον πελάτη, ανώνυμα, για να καταναλωθεί αργότερα από κάποιον άλλον συμπολίτη μας που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να το πληρώσει ο ίδιος.